| Naam: | Heermoes |
| Naam(L): | Equisetum arvense |
| Orde: | Finales 2.2 |
| Familie: | Paardenstaartfamilie |
| Familie(L): | Equisetaceae 4 |
| Vindplaats: | Vijlen Wegrand |
| Datum: | 08-05-2008 |
| Voorkomen: | Algemeen |
| Bijzonderheden: | Een van de oudste nog levende plantensoorten, groeide al in de tijd van de dinosauriërs. |
| Culinair: | Jonge scheuten beperkt eetbaar zijn hard en bitter. In hongerperiode gebruikt als noodvoedsel. |
| Medicinaal: | Zeer bekend als geneeskrachtig kruid al sinds de Romeinse tijd. Bloedstelpend; bij snijwonden, neusbloedingen en zweren. Thee van Heermoes bevordert de nierfunctie en urineafvoer. Rijk aan kiezelzuur, versterkt bindweefsel, botten, nagels en haren. Ontstekingsremmend, thee of extract bij long- en gewrichtsklachten. Werkzame stoffen: Kiezelzuur, saponinen, alkaloïden en flavonoïden. |
| Spiritueel: | Symboliek Plant groeit op arme uitgeputte grond, staat voor volharding en herstel. Ter bescherming tegen boze invloeden werden gedroogde stengels in huis gehangen. Omdat de plant al miljoenen jaren bestaat symbool voor eeuwig leven. Christelijk: In kloostertuinen stond Heermoes symbool voor berouw en reiniging van de ziel. Werd soms gebruikt in “heilige kruidendranken” rond Maria-Tenhemelopneming als onderdeel van zegekruiden. |