| Naam: | Rode bosbes |
| Naam(L): | Vaccinium-idaea |
| Orde: | Ericales 3.33 |
| Familie: | Heidefamilie |
| Familie(L): | Ericaceae 112 |
| Vindplaats: | Sallandse heuvelrug Langs Bospad |
| Datum: | 24-08-2006 |
| Voorkomen: | Algemeen |
| Bijzonderheden: | |
| Culinair: | Frisse zurige smaak met lichte bitterheid, in Noord-Europese keuken als eeuwen lang gewaardeerd bij wild, rendier, eend of gehaktballen. Ook heerlijk als compote, chutney, jam, sap of gelei. Rauw is de bes vrij zuur maar gekookt heeft ze een zachte kruidige toets. Blad soms als thee, vergelijkbaar met bosbes maar scherper. |
| Medicinaal: | Bekend om reinigende en urineweg ondersteunende werking. Aintiseptisch helpt bij lichte blaasontstekingen, nierproblemen en urineweg infecties; te vergelijken met berenklauwblad maar zachter. Ontstekingsremmend voor reumatische klachten of ontsteking van gewrichten. Rijk aan vitamine C, mangaan en antioxidanten. Zuur en bitterstoffen stimuleren galafvoer en vertering van vetten. De natuurlijke zuren zorgen voor lange houdbaarheid, vandaar hun rol in de traditionele wintervoeding. |
| Spiritueel: | In Noordse, Keltische en Siberische spiritualiteit symbool voor uithoudingsvermogen, veerkracht en bescherming. Groeit in barre omstandigheden symbool voor innerlijke kracht en volharding. In Lapland en Finland gezien als geschenk van de bosgeesten die bescherming bood tegen ziekte en ongeluk. In rituelen werd de bes gebruikt als offer aan huis- of bosgeesten. |